Σελίδες

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Η εποχή της μαϊμούς.


Ζούμε στιγμές πρωτόγνωρες. Έχουμε μία εντελώς άπειρη και ερασιτεχνική κυβέρνηση, που αφέθηκε και καθοδηγήθηκε από έναν ανόητο! Τον Γιάννη τον Βαρουφάκη με την θρυλική του δημιουργική ασάφεια. Το αποτέλεσμα αυτής της ανόητης τακτικής, ήταν να βρεθούμε στην σημερινή κατάσταση.

Το πώς φτάσαμε ως εδώ λίγο πολύ το γνωρίζουμε όλοι. Εγώ θα εστιαστώ σε ορισμένες περίεργες για εμένα συμπεριφορές.

1.   α. Αποκαλύπτεται σιγά σιγά το κουβάρι της διαδικασίας διαπραγμάτευσης.  Όσο ήταν επικεφαλής ο Βαρουφάκης, πηγαίναμε για διαπραγμάτευση χωρίς κοστολογημένες προτάσεις, καθυστερώντας τις διαδικασίες και προκαλώντας εκνευρισμό στους Ευρωπαίους. Θυμηθείτε την συνέντευξη τύπου των Βαρουφάκη – Ντάισελμπλουμ τις πρώτες ημέρες αυτής της κυβέρνησης. Κλείνοντας την συνέντευξη είπε για την τρόικα: με αυτήν την σαθρά δομημένη επιτροπή δεν έχουμε σκοπό να συνεργασθούμε. Και όταν ο Ντάισελμπλουμ εκνευρισμένος απεχώρησε, αυτός πονηρά έκλεισε το μάτι σε κάποιον από το ακροατήριο. Αν αυτό δεν είναι πρόκληση στον πρόεδρο του Eurogroupe που μάλιστα ήρθε να σε γνωρίσει, να σε τιμήσει και να σου ευχηθεί για την ανάληψη των καθηκόντων σου, τότε τι είναι πρόκληση?
    β. Στην συνέχεια ο Βαρουφάκης αντικαταστάθηκε, προφανώς μετά από πιέσεις των Ευρωπαίων. Μετά από αρκετές δυσκολίες φάνηκε ότι θα καταλήγαμε σε συμφωνία. Όμως με έκπληξή μας ακούσαμε την Παρασκευή το βράδυ 26 προς 27 Ιουνίου τον Τσίπρα να λέει ότι προκηρύσσει δημοψήφισμα.

2.   Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα περίεργα. Αυτό πυροδότησε σειρά δραματικών γεγονότων, όπως άμεση προσφυγή των πολιτών στα ΑΤΜ΄s με αποτέλεσμα αυτά να αδειάσουν, ουρές στα βενζινάδικα αλλά και στα super markets και κυρίως μια γενική κατήφεια και φόβος στους πολίτες. Την κατάσταση ήρθε να χειροτερέψει η αναγκαστική απόφαση της κυβέρνησης για έλεγχο των κεφαλαίων (capital control).  Αυτό ήταν και το τελειωτικό χτύπημα. Οι ουρές στα  ΑΤΜ΄s έγιναν ατελείωτες και ο φόβος μετατράπηκε σε τρόμο. Όμως η κυβέρνηση τα παραβλέπει όλα αυτά, κατηγορεί τους ξένους για όσα συνέβησαν, λες και αυτοί είναι τουρίστες και όχι κυβερνήτες.  Οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ στην τηλεόραση βρίσκονται μόνοι εναντίον όλων, βλέπουν τις ουρές και λένε ότι όλα σύντομα θα τελειώσουν, χωρίς να εξηγούν πως.

3.   Ρωτάω λοιπόν. Βρε ανόητοι, κατ΄ αρχάς ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να ευτελίζετε έτσι τον ελληνικό λαό? Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να ξεφτιλίζετε έτσι τους συνταξιούχους? Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να παίζετε στα ζάρια την ύπαρξη αυτής της χώρας στο βωμό των δικών σας σκοπιμοτήτων και ισορροπιών? 

4.   Από την πρώτη στιγμή που εξαγγέλθηκε το δημοψήφισμα, οι Ευρωπαίοι το ξεκαθάρισαν. Το αποτέλεσμα  του ΟΧΙ θα το εκλάβουν ως όχι προς την Ευρώπη και το ευρώ. Συζητάμε μόνο το αποτέλεσμα του ΝΑΙ. Αυτό όμως, ανεξήγητα σε μένα, δεν πτοεί κανέναν του ΣΥΡΙΖΑ. Άρα λοιπόν συμπεραίνω ότι είτε όλοι είναι πολύ γενναίοι, είτε όλοι είναι πολύ ανόητοι και δεν έχουν επίγνωση των κινδύνων που παράγουν οι πράξεις τους.   

5.   Στην τηλεόραση είδα κάτι εκπληκτικά περίεργο. Έξω από το μέγαρο Μαξίμου βρέθηκε ο υπουργός των εσωτερικών Βούτσης με τον άλλον υπουργάρα, τον Βαρουφάκη. Ύψωσαν τα χέρια τους και τα χτύπησαν σε χειραψία, όπως κάνουμε σε κάποιον φίλο μας (ιδιαίτερα σε παιδιά), για να δείξουμε ότι τον παραδεχόμαστε και τον συγχαίρουμε για κάτι σπουδαίο που έκανε. Τι σπουδαίο γιόρταζε άραγε ο Βούτσης την ημέρα που αποφασίσθηκαν τα capital controls? Θεωρεί ότι πέτυχαν κάτι το σπουδαίο? Χριστέ μου, οποία μωρία!!!

6.   Είναι αργά το βράδυ της Τρίτης. Ήδη έχει λήξει το πρόγραμμα και επίσης δεν πληρώσαμε την δόση μας στο ΔΝΤ. Έχει ήδη διαφανεί ότι τώρα πλέον η κυβέρνηση ξύπνησε και έχει καταλάβει ότι έμπλεξε άσχημα. Το πιο έξυπνο που θα μπορούσε πλέον να κάνει θα ήταν να αποσύρει το δημοψήφισμα και να πάει να παρακαλέσει για νέο μνημόνιο (μιας και έληξε ήδη το προηγούμενο), επειδή σε αντίθετη περίπτωση η ζωή της είναι ελάχιστη. Δεν θα μπορέσει να βγάλει τον μήνα Ιούλιο. Και εξηγώ:
          α. Αν κερδίσει το ΝΑΙ θα αναγκασθεί να παραιτηθεί, μιας και αποδοκιμάσθηκε από τον   Ελληνικό λαό και
         β. Αν κερδίσει το ΟΧΙ θα κάθεται και θα το κοιτάει, μιας και οι θεσμοί το δήλωσαν ότι δεν θα το συζητήσουν καν. Μα ακόμα κι αν συζητήσουν, το καλλίτερο που θα μας δώσουν θα είναι να υιοθετήσουν και να δεχθούν τις προτάσεις που στείλαμε εμείς (αυτό των 47 σημείων με την υπογραφή του Τσίπρα)  και το οποίο τελικά είχαν απορρίψει. Θα το δεχθούν αυτό οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ? Και αν ναι, τότε προς τι όλη αυτή η ανακατωσούρα? Προς τι όλος αυτός ο εξευτελισμός του έθνους μας? Γιατί μην μου πείτε όχι. Μόνο η Ζιμπάμπουε καθυστέρησε να πληρώσει τις δόσεις στο ΔΝΤ, και εμείς.

7.   Αν πάλι δεν δεχθεί τις προτάσεις των θεσμών τι θα κάνει? Νέο δημοψήφισμα? Δεν νομίζω ότι θα τολμήσει να ξανακάνει κάτι τόσο γελοίο. Το μόνο που θα της μείνει θα είναι να εγκαταλείψει το ευρώ και να ζητήσει από τους εταίρους να την βοηθήσουν να δημιουργήσει δικό της νόμισμα, Όμως όλα αυτά θα γίνονται με κλειστές τις τράπεζες και τους οπαδούς του ΝΑΙ να είναι στα κάγκελα και στους δρόμους.  Όλοι λοιπόν καταλαβαίνετε ότι θα πέσει υπό των βάρος των ανοησιών της.

Τελειώνοντας θα συνιστούσα ψυχραιμία σε όλους και ας τα σκεφτούν όλα αυτά οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ και ας εγκαταλείψουν αυτήν την υπερβολική υπεροψία που τους διακατέχει, επειδή δεν τους βλέπω καθόλου καλά. Τα ψωμιά τους τελειώνουν. Η αξιοπιστία τους έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, και μάλιστα στα μάτια των υποστηρικτών τους. Δεν αμφισβητεί κανείς τις καλές τους προθέσεις, αλλά άλλο οι καλές προθέσεις και άλλο οι δυνατότητές σου. Επαναλαμβάνω. Η μόνη τους πιθανότητα να επιβιώσουν πολιτικά είναι να αποσύρουν το δημοψήφισμα. Το γρηγορότερο δυνατόν.

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Έχουμε και λέμε: Η σημερινή κατάσταση της χώρας μας.

Και ξαφνικά ξυπνήσαμε. Και τρίβουμε τα μάτια μας και τσιμπιόμαστε μήπως ακόμα ονειρευόμαστε κάποιον απίθανο εφιάλτη. Μόλις πριν από λιγότερο από 20 μήνες η Ελλάδα θεωρούνταν περιφερειακή υπερδύναμη στα Βαλκάνια. Στην τελευταία προεκλογική περίοδο, ο κ. Καραμανλής μας διαβεβαίωνε ότι η κρίση δεν αγγίζει την Ελλάδα, ότι άλλες χώρες όπως η Ισπανία έχουν 17% ανεργία κ.λ.π. Για ελλείμματα όμως ……τσιμουδιά. Σφίγγα!!! Από την άλλη ο κ. Παπανδρέου, απερίσκεπτα πράτων, μας έλεγε: λεφτά υπάρχουν.
Βέβαια όλοι μας γνωρίζαμε από καιρό ότι η κατάσταση ήταν άσχημη. Όλοι μας περιμέναμε κάποια μέτρα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία την παγκόσμια οικονομική κρίση. Όμως αμέσως μετά τις εκλογές, έντρομοι ακούγαμε για την ύπαρξη ενός τεράστιου ελλείμματος που καθημερινά αυξάνονταν. Προοδευτικά βρεθήκαμε μέσα σε μια δίνη αγωνίας, παγκόσμιου εξευτελισμού, απειλών από τους εταίρους μας και πλήρους απαξίωσης από όλη την ανθρωπότητα, και της χώρας, και της φυλής μας. Τελικά μετά από πολλές φουρτούνες που λίγο πολύ είναι γνωστές σε όλους, δόθηκε μια λύση δανεισμού από το Δ.Ν.Τ. και από τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όμως ας δούμε που βρισκόμαστε τώρα. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Είμαστε στην κυριολεξία στο ΧΕΙΛΟΣ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΥ!!!! Το χρέος μας αγγίζει τα εννιακόσια δισεκατομμύρια, αν δεν τα ξεπερνάει. Αναλυτικά:
1) Το κράτος χρωστάει σε ξένες Τράπεζες 350 δις.
2) Επίσης χρωστάει άλλα 200 από εσωτερικό δανεισμό.
3) Τα ασφαλιστικά ταμεία (που ουσιαστικά είναι και αυτά δημόσιο) χρωστάνε άλλα 250.
4) Οι δήμοι είναι μια άλλη βόμβα στα θεμέλια του κράτους μας. Άγνωστο πόσα δις χρωστάνε και πως θα πληρωθούν.
5) Τέλος σε αυτά πρέπει να προστεθούν τα ελλείμματα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που κανείς δεν ξέρει πόσα είναι. Μόνο ο ΟΣΕ έχει ελλείμματα 11 δις ευρώ.
Από όλα αυτά φαίνεται ότι ζούσαμε και ζούμε σε ένα κράτος μπάχαλο. Όποιος προλάβει και μπορεί να κλέψει, κλέβει. Και η λύση που δόθηκε πια είναι? Μας δίνουν ένα δάνειο προκειμένου να μπορέσουμε να πληρώσουμε τις τρέχουσες οφειλές μας για να μην χρεοκοπήσει το κράτος, και βλέπουμε για μετά. Ε, και τι έγινε? Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι.
Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για το μέλλον αυτού του κράτους. Αν δεν επηρεάζονταν από την πιθανή χρεοκοπία μας το νόμισμα του ευρώ, να είστε σίγουροι ότι οι εταίροι μας όχι μόνο δεν θα μας έσωζαν, έστω και προσωρινά, αλλά θα μας έδιναν και μια σπρωξιά. Αλλά και αυτή η λύση που δόθηκε θα μας καταδικάσει σε μια λιτότητα και έναν μαρασμό διαρκείας τουλάχιστον μιας εικοσαετίας. Και ερωτώ:
Ποιος έδωσε το δικαίωμα στους πολιτικούς που μας διοικούσαν να μας εξευτελίσουν έτσι? να μας κάνουν κατά πολύ φτωχότερους? να υποθηκεύσουν το μέλλον των παιδιών και εγγονών μας με τα λάθη και τις παραλήψεις τους? με ποιο τρόπο τελικά θα πληρωθεί αυτό το χρέος?
Δεν μπορώ να ακούω στην τηλεόραση κάτι εγκάθετα τσουτσέκια να λένε: το πάρτι τελείωσε, ότι φάγαμε φάγαμε. Ε όχι ρε πούστη, δεν το δέχομαι. Δεν φάγαμε - ΦΑΓΑΤΕ!!!! Εγώ όπως και τα άλλα εκατομμύρια των μισθωτών και των συνταξιούχων δεν φάγαμε τίποτα-δεν κλέψαμε τίποτα από τον κρατικό κορβανά-ο αναλογούν φόρος μας πληρώνονταν κανονικά. Γιατί? για να τον τρώνε τα λαμόγια? Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς σας τι αισθάνεται το παιδάκι της πίτσας όταν τα ακούει όλα αυτά, αυτός που όλη μέρα κινδυνεύει τρέχοντας σαν τρελός μέσα στους δρόμους για 700 ευρώ?
Τώρα καλείται ο φτωχός λαουτζίκος και τα περήφανα γηρατειά να βάλουν βαθιά το χέρι τους στην μικρή τσεπούλα τους. Αλλά και πάλι δεν μπορεί να γίνει τίποτα μπροστά σε αυτό το βουνό του χρέους. Συγχρόνως όμως δεν βλέπουμε τίποτα να γίνεται για να κλείσουν οι χοάνες της σπατάλης από την πλευρά του κράτους. Αυτό είναι που έχει εξοργίσει τον κόσμο. Τις ημέρες της ανακοίνωσης της δέσμης των μέτρων, ανακοινώθηκε επίσης ότι εγκρίνεται δαπάνη 1,5 εκατομμυρίου ευρώ για αγορά laptops για τους νέους βουλευτές. Εδώ ο κόσμος χάνεται και το … απ΄ αυτό χτενίζεται !!!!! Άσε που με αυτά τα λεφτά, αγοράζονται περίπου 2.500 laptops !!!! Άραγε πόσα laptops αναλογούν για κάθε νέο βουλευτή?
Αμφιβάλλω αν οι πολιτικοί κατάλαβαν το μέγεθος της ζημιάς που έχει προκληθεί στην χώρα. Αμφιβάλλω και αν καταλαβαίνουν το μέγεθος της οργής που έχει μέσα του αυτός ο άμοιρος λαός. Είναι η πρώτη φορά που ο κόσμος φωνάζει μανιασμένα μπροστά στην βουλή «κλέφτες-κλέφτες». Δεν είδα όμως να ιδρώνει το αυτί κανενός. Ούτε μια παραίτηση, έστω για τα μάτια. Αν αυτό γίνονταν σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα θα παραιτούνταν οι μισοί βουλευτές. Να μην πω τι θα γίνονταν στην Ιαπωνία. Θα είχαμε αλληλουχία από χαρακίρι. Εδώ όμως όλη η Ελλάδα έφτυνε την Βουλή και οι βουλευτές έλεγαν ότι ψιχαλίζει. Οποία ξεδιαντροπιά !!!!!!
Αρκετά όμως για σήμερα. Έχει πάει και τρεις το βράδυ. Σε επόμενη ανάρτηση θα προσπαθήσουμε να βρούμε τις αιτίες δημιουργίας αυτού του χρέους. Και σε επόμενη θα βάλουμε και εμείς το λιθαράκι μας προτείνοντας μέτρα εξοικονόμησης χρημάτων και κυρίως μείωσης της σπατάλης. Περιμένω τα σχόλιά σας. Πρέπει να μετατραπούμε από κότες σε λιοντάρια!

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Έλληνες-κότες


Στο πλαίσιο των αντιδράσεων των Γερμανών για την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα, ακούστηκαν πολλά. Μεταξύ πολλών φαιδρών, ακούστηκε και το "οι Έλληνες είναι κότες". Αν το φιλοσοφήσεις, το παρατσούκλι μας πάει γάντι.



  1. Είμαστε τσαμπουκάδες μόνο όταν είμαστε μέσα σε όχλο (γήπεδα, πορείες, κρυμμένοι πίσω από κουκούλες κ.λ.π.). Όταν συλληφθεί κάποιος, το παίζει κότα και αρνείται κατηγορηματικά την ενοχή του, ακόμα και όταν αυτή είναι οφθαλμοφανής. Τις περισσότερες φορές βάζει την μάνα του στο δικαστήριο να κλαψουρίζει.


  2. Είμαστε κότες γιατί όταν χρειαζόμαστε κάτι (συνήθως διορισμό στο δημόσιο), δεν παλεύουμε για να το επιτύχουμε μόνοι μας, αλλά τρέχουμε πίσω από τον(τους) βουλευτή(ές), γλείφοντας και παρακαλώντας. Αυτό έχει τριπλό κακό αποτέλεσμα: α) αναγκάζει τον βουλευτή να "παρανομήσει", β) δίνει υπέρμετρη αξία στον βουλευτή, κάτι που δεν του αξίζει και γ) επιβαρύνει το κακόμοιρο το κράτος με μη χρήσιμες προσλήψεις, πράγμα που μας έφερε στην κατάσταση που είμαστε σήμερα.


  3. Είμαστε κότες γιατί ενώ όλοι βλέπαμε την λαμογιά και την κατασπάραξη του δημόσιου χρήματος, κανείς μας δεν τόλμησε να βγει μπροστά και να βροντοφωνάξει εναντίον αυτής της κατάστασης. Και οι όποιες λίγες φωνές που ακούγονταν, πνίγονταν μέσα στην γενική αδιαφορία και στον ζαμανφουτισμό. Αρχικά η φοροκλοπή ήταν "μαγκιά". Στο τέλος κατέληξε να είναι γενικός κανόνας (πλην των μισθωτών και συνταξιούχων που αδυνατούν να το κάνουν). Όμως οποία ΑΝΟΗΣΙΑ!!! Εμείς που αδιαφορούσαμε, θα πληρώσουμε τώρα τα κλεμμένα.

Όμως ως εδώ. Φτάνει πια. Θέλω να ελπίζω ότι αυτήν την φορά οι πολίτες θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και των υποχρεώσεών μας και θα πάψουμε να είμαστε άπραγες. Θα πολεμάμε και θα καταγγέλλουμε κάθε προσπάθεια παρανομίας που θα υποπέσει στην αντίληψή μας. Ίσως τότε οι φίλοι μας οι Γερμανοί να πάψουν να μας αποκαλούν κότες!

Αυτόν τον σκοπό έχει αυτό το blog. Βοηθήστε με τα σχόλιά σας κάθε ανάρτηση που θα γίνεται ενάντια σε κάτι κακώς κείμενο. Με μαζική συμμετοχή θα ασκείται πίεση για το σταμάτημά του. Επίσης μπορείτε να προσθέτετε και εσείς μια σας καταγγελία η οποία θα γίνεται αντικείμενο σχολιασμού και έρευνας. Πρέπει να μάθουμε να αντιδρούμε ενάντια στην λαμογιά όχι αναθεματίζοντας το κακό με γενικότητες και αοριστολογίες, αλλά αντιστεκόμενοι σθεναρά και πολιτισμένα εναντίον της με επιχειρήματα, καταγγέλνοντάς την ταυτόχρονα στην κοινή γνώμη.